ساخت و ارزیابی راکتور بافل دار بی هوازی جهت تصفیه شیرابه زباله شهرستان ساری

زمینه و هدف: شیرابه محل دفن زباله به علت تولید شیرابه، به عنوان یکی از منابع بالقوه آلودگی زمین و آب های سطحی شناخته شده است. علاوه بر این شیرابه محل دفن زباله ممکن است از طریق خاک باعث آلودگی جریان ها، نهرها و چاه ها شود. از این رو هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد راکتور آزمایشگاهی ABR  در غلظت های مختلف COD و زمان ماند هیدرولیکی برای حذف COD می باشد. روش بررسی: در این پژوهش یک راکتور بافل دار بی هوازی برای تصفیه بیولوژیکی شیرابه زباله استفاده شد. راکتور بافل دار بی هوازی دارای طول ۶۰ سانتی متر، عرض ۱۰ سانتی متر و ارتفاع ۱۰ سانتی متر از جنس پلکسی گلاس با حجم موثر ۶ لیتر بود. راکتور بافل دار بی هوازی با لجن بی هوازی فاضلاب شهری از هاضم بی هوازی در واحد تصفیه فاضلاب در قائم شهر تلقیح شد. شیرابه محل دفن زباله مورد استفاده در این پژوهش از محل دفن زباله شهری کیاسر ساری جمع آوری گردید. آزمایش های مورد استفاده در این آزمایش شامل اکسیژن مورد نیاز شیمیایی(COD)، PH، مواد جامد معلق(ss) و قلیاییت بود. یافته ها: راکتور بافل دار بی هوازی دارای کارایی مناسبی برای حذف COD  شیرابه محل دفن زباله است. هم چنین نتایج نشان می دهد که این راکتور توانایی قابل قبولی در کنترلPH  و جداسازی میکروارگانیسم های اسید ساز از سایر میکروارگانیسم ها دارد. از طرفی نتایج نشان می دهد که در این راکتور، قلیاییت به عنوان یک بافر در سطح مناسبی حفظ می شود و برای کنترل آن نیاز به اضافه کردن ماده شیمیایی نمی باشد، ضمن این که در این راکتور مواد جامد معلق نیز به میزان قابل ملاحظه ای حذف می شوند. بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیشترین راندمان حذف COD (۸۶%) در زمان ماند هیدرولیکی ۲ روز بدست آمد جاییکه غلظت COD از ۲۷۰۰ میلی گرم بر لیتر به ۳۸۰ میلی گرم بر لیتر کاهش یافت. علاوه بر این، عملکرد سیستم در زمان ماند کمتر کاهش می یابد. در غلظت ۲۷۰۰ میلی گرم بر لیتر در زمان ماند هیدرولیکی ۱۲ ساعت غلظت COD ۷۰ % کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

تصفیه بیولوژیکی ، راکتور بافل دار بی هوازی ، شیرابه محل دفن زباله ساری ، زمان ماند هیدرولیکی ، اکسیژن موردنیاز شیمیایی