نقش آب در شهرسازی

فضاهای شهری به عنوان عرصه ای برای تبلور زندگی جمعی، نقش چشمگیری در تعیین هویت و آفرینش تعاملات انسانی، تقویت و تداعی خاطرات و ایجاد تعلق خاطر دارند. ارتقای کیفیت این فضاها، این نیز حضور و برقراری ارتباط با محیط را در ذهن شهروند تقویت کرده و امکان مشارکت فعال او را فراهم می آورد. بدین منظور حضور هماهنگی عناصر سازنده فضا که در ترکیب با هم، رابطه فرد را با محیط، فضا و افراد دیگر تبیین می کنند جایگاه ویژه ای خواهد داشت .آب نقش خود را بارها و بارها در شهرسازی ایرانی نمایش داده است و تمام جوهر آب به صورت مجرد و نمایشی در نیایش آب بوده است. شهرسازی در گذشته بر کنار آب شکل می گرفته و حضور آب در زندگی آنها جایگاه خاصی داشته است. در دوره های بعدی آب در متن زندگی مردم حضور یافت قنات ها باعث شکل گیری شهرها شد .بنابراین ضروری است که جایگاه آب در شهرسازی امروزی مورد بررسی هم در کالبد و هم در معنا مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، هویت ، آب ، پایداری ، معماری ایرانی