بررسی تجربه زیسته آموزگاران ابتدایی از دوره مهارت آموزی یک ساله دانشگاه فرهنگیان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب زیسته آموزگاران دوره ابتدایی از دوره مهارت آموزی یکساله (سال تحصیلی ۹۷-۹۶) دانشگاه فرهنگیان است. رویکرد پژوهش از نوع کیفی و روش آن پدیدارشناسی است. جامعه پژوهش عبارت است از تمامی معلمان دوره ابتدایی ناحیه دو شهر قم که پس از گذراندن دوره یک ساله مهارت آموزی در دانشگاه فرهنگیان مشغول به تدریس شده اند. روش نمونه گیری، هدفمند و از نوع ملاک محور بوده که بنابر اصل اشباع داده ها در مطالعات کیفی، تعداد ۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. همچنین جهت اعتباربخشی به داده ها ۲نفر به این تعداد اضافه و جمعه ۱۲ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه تلفنی از نوع نیمه ساختاریافته بود که پروتکل مصاحبه ناظر به موضوعاتی همچون اهداف، ضرورت، محتواها، روش ها و بازدهی دوره مهارت آموزی تنظیم گردید. زمان تقریبی هر مصاحبه نیز بین ۲۰ تا۳۰ دقیقه بوده است. داده های حاصل از مصاحبه ها با استفاده از روش پدیدارشناسی ون منن (استخراج و شناسایی درون مایه های جزئی و مضامین کلی) تجزیه و تحلیل شد. سپس یافته های حاصل از پژوهش، با تجربه زیسته پژوهشگر، که خود نیز به عنوان مهارت آموز در این دوره ها شرکت داشته است، هم رسانی گردید و درنهایت، هریک از موضوعات به همراه نقل قول یا نقل قول هایی از مصاحبه شوندگان ارائه گردید. یافته های پژوهش شامل ۴ مضمون اصلی و ۱۲ درون مایه جزئی است. مضامین اصلی عبارتند از: ۱) استاندارهای آموزش (کیفیت محتوا، اساتید، روش های تدریس، امکانات و تجهیزات، ارزشیابی)، ۲) چالشها (ضرورت برگزاری، طراحی و اهداف دوره، نگرش و انگیزه معلمان، گزینش معلمان )، ۳) پیوند نظر و عمل (ارتباط آموخته های دوره باواقعیتهای کلاس درس(، ۴(صلاحیت حرف های)بازدهی نهایی دوره(. نتایج پژوهش حاکی از وجود فاصله زیادی میان وضع موجود در برگزاری دوره های مهارت آموزی باوضعیت مطلوب است.

کلیدواژه ها:

تجربه زیسته ، آموزگار ابتدایی ، مهارت آموزی ، تربیت معلم