آموزش مهارت های اجتماعی براساس دیدگاه آلبرت بندورا و جان دیویی

با گسترش روابط اجتماعی در ابعاد و فضاهای مختلف، وجود آسیب های اجتماعی ناشی از نداشتن خودکنترلی افراد در شرایط و هیجانات گوناگون، دارا بودن مهارت های اجتماعی از جمله رفتار موثر و سازنده امری مهم بوده و تخصیص برنامه های درسی و کتاب برای آموزش در مدرسه و توسط معلمان آگاه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزش مهارت های اجتماعی از دیدگاه بندورا و دیویی است که به روش کیفی-توصیفی و با استناد به آثار کتابخانه ای نگاشته شده است. نتایج حاکی از آن است که با فراهم کردن زمینه و محیط مناسب که قابلیت آموزش مهارت های اجتماعی در کیفیت بالا را داشته باشد، استفاده ی معلمان از اندیشه ها و عقاید بندورا و دیویی و انتخاب روش های تدریس متناسب با آن، هم چنین انتخاب روش هایی به منظور ارائه ی الگوی مناسب و موثر، آموزش بصورت غیر مستقیم، استفاده از بازی های متنوع و گروهی و طرح مسائل و ارتباط دادن آن با زندگی روزمره و واقعی مخاطب، می تواند وی را به فردی دارای مهارت های والای زندگی، فردی با خودنظم ده و خودکارآمد مبدل سازد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، مدرسه ، معلم ، بندورا ، دیویی