بررسی رقابت گندم (Triticum aestivum L.) و چاودار (.Secale cereal L) در شرایط تنش شوری با استفاده از آزمایش سری های جایگزینی

تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک همیشه تحت تاثیر شوری خاک و رقابت علف­های هرز است. به منظور ارزیابی رقابت گندم و چاودار تحت شرایط شوری خاک، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال ۱۳۹۱ انجام شد. عوامل آزمایش، ۵ نسبت مختلف کشت گندم- چاودار بر اساس سری­های جایگزینی (۱۰۰-۰، ۷۵-۲۵، ۵۰-۵۰، ۲۵-۷۵ و ۰-۱۰۰ درصد) و ۴ سطح شوری خاک (۲، ۴، ۸ و ۱۶ دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج آزمایش حاکی از اثر معنی دار (۰۱/۰P<) شوری بر وزن خشک گیاهان مورد مطالعه بود، به طوری که با افزایش شوری خاک از ۲ به ۱۶ دسی زیمنس بر متر، ماده خشک گندم و چاودار به ترتیب ۸۴ و ۹۰ درصد کاهش یافت. چاودار در سطوح شوری ۲ و ۴ دسی زیمنس بر متر و گندم در سطوح شوری ۸ و ۱۶ دسی زیمنس بر متر دارای قدرت رقابتی بیشتری بودند. بررسی شاخص های رقابتی مختلف نشان داد که افزایش شوری خاک باعث کاهش قدرت رقابتی چاودار با گندم می شود.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، شاخص تهاجم ، شاخص غالبیت ، عملکرد نسبی