اثر باقی مانده کودهای نیتروژن و فسفر بر خصوصیات شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا- برنج

کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را به عنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهره­برداری­های مختلف نشان می­دهد. در این راستا شاخص­های کیفیت خاک به عنوان معیارهای ارزیابی و تصمیم­گیری مورد استفاده قرار می گیرند. این پژوهش به منظور بررسی اثر باقی­مانده کود مصرفی در زراعت باقلا بر ویژگی های شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا- برنج شامل کشت باقلا با پانزده تیمار کودی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی و کشت برنج در سه تکرار در  سه سال زراعی، در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه باقلا شامل پنج سطح نیتروژن (صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار) از منبع کود اوره و سه سطح فسفر (صفر، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم فسفر در هکتار) از منبع کود سوپر فسفات تریپل بودند. نتایج نشان داد که با افزایش مصرف کود نیتروژن در طی سال­های زراعی کشت باقلا، اسیدیته خاک کاهش و EC خاک افزایش یافت. همچنین کشت باقلا منجر به افزایش درصد کربن آلی خاک (۸۱/۲ درصد)، نیتروژن (۲۰۹/۰ درصد)، فسفر (۵۹/۴۰ پی پی ام) و پتاسیم خاک (۶۹/۲۳۷ پی پی ام) گردید. بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار P۱۰۰ (۶۹/۴۲ پی­پی­ام) در کشت برنج حاصل شد و متوسط عملکرد برنج در طی دو سال زراعی حدود ۹۵/۲۷۷۰ کیلوگرم در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

شالیزار ، عملکرد باقلا ، عملکرد برنج ، کربن آلی