نقش تعارض در کار و زندگی شخصی افراد با شیفت کاری در گردش مورد مطالعه بیمارستان های خاتم الانبیاء شاهرود و حضرت فاطمه میاندوآب

مقدمه: تعارض کار-  خانواده، که با عنوان ناسازگاری بین نقش های کاری و خانوادگی از آن نام برده می شود، از فشارهای ناشی از ناسازگاری نقش های خانوادگی و شغلی به وجود می آید. پژوهش حاضر با هدف بررسی تعارض میان کار و زندگی شخصی افراد با ساعات کاری در گردش صورت گرفته است. روش پژوهش: بنابراین از لحاظ ماهیت روش توصیفی - پیمایشی می باشد بر این اساس برای سنجش مفاهیم پژوهش، پرسشنامه استاندارد تعارض کار و زندگی مورد استفاده قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه مذکور به روش آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفته که مقدار آن ۰.۸۳۸ و در سطح مطلوب می باشد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون تک نمونه ای t در نرم افزار spss۲۱ استفاده شده است. یافته های پژوهش: حاکی از میزان بالای تعارض میان کار و زندگی شخصی در افراد با شیفت کاری در گردش می باشد بطوری که عامل تعارض زمانی کار و زندگی شخصی با میانگین ۱۵/۹۳بیشترین میزان تعارض و متغییر تعارض بر پایه تنش یا فشار با میانگین ۱۵/۶۳در رتبه دوم و در نهایت عامل تعارض بر پایه رفتار با میانگین ۱۴/۸۷ رتبه سوم را در بروز تعارضات کار و زندگی به خود اختصاص داده اند. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود دوره های مدیریت زمان و مدیریت استرس از سوی سازمان به کارکنان ارائه شود. همچنین می توان با در نظر گرفتن پاداش های مادی و معنوی، توجه به سلامت کارکنان و حمایت از آنان میزان تعهد و رضایت شغلی آنها را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

تعارض کار و زندگی ، تعارض بر پایه زمان ، بر پایه تنش یا فشار ، بر پایه رفتار ، بیمارستان