تحلیل عدم قطعیت مدل DWB با استفاده از روش GLUE (مطالعه موردی: حوزه های آبخیز اندرآب و فاروب رمان)
محل انتشار: فصلنامه حفاظت منابع آب و خاک، دوره: 6، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 328
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WSRCJ-6-1_010
تاریخ نمایه سازی: 4 آبان 1400
چکیده مقاله:
تجزیه و تحلیل عدم قطعیت پارامترهای مدل های هیدرولوژیکی و تشخص ویژگی های آماری آن ها بر اساس روابط موجود بین پارامترها و ورودی های مدل، از مهمترین موارد مدل سازی هیدرولوژیکی محسوب می شود. در این پژوهش واسنجی و تحلیل عدم قطعیت این مدل DWB در حوزه های رودخانه های اندرآب و فاروب رمان از سرشاخه های رودخانه کالشور (حوزه آبخیز نیشابور) به ترتیب در محل ایستگاه های آب سنجی زرنده و عیش آباد، با استفاده از روش عمومی عدم قطعیت تشابهات ( GLUE) مورد توجه قرار گرفت. نتایج نشان داد که از منظر قابلیت شناسایی، از بین چهار پارامتر این مدل، پارامتر اثر بخشی نگهداشت (ω_۱) و ظرفیت ذخیره رطوبتی حوزه ( [s_max [mm) در روند واسنجی، از قابلیت شناسایی کمتر برخوردار بوده (نمی توان دامنه بهینه مشخص برای آن ها یافت) و در عدم قطعیت رواناب شبیه سازی شده به وسیله این مدل، نقش بیشتری دارند. در این راستا، پارامتر اثر بخشی تبخیر و تعرق (ω_۲) و جریان تدریجی (d)، رفتار مقاومی در خصوص بروز خطا در رواناب مشاهداتی از خود نشان می دهد و به اصطلاح پایستار هستند. بررسی عدم قطعیت رواناب شبیه سازی شده نشان داد که در حالت کلی روش GLUE به خوبی توانسته است که میزان رواناب خروجی از حوزه های آبخیز مورد مطالعه را واسنجی کند، بطوریکه اغلب داده های رواناب ثبت شده (بیش از ۵۵ درصد) در محدوده اطمینان ۹۵ درصد قرار گرفتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید امامی فر
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی؛گروه مهندسی آب؛ دانشکده کشاورزی؛ دانشگاه فردوسی مشهد؛ مشهد؛ ایران
کامران داوری
استاد؛ گروه مهندسی آب؛ دانشکده کشاوری؛ دانشگاه فردوسی مشهد؛ مشهد؛ ایران
حسین انصاری
دانشیار؛ گروه مهندسی آب؛ دانشکده کشاوری؛ دانشگاه فردوسی مشهد؛ مشهد؛ ایران
بیژن قهرمان
استاد؛ گروه مهندسی آب؛ دانشکده کشاوری؛ دانشگاه فردوسی مشهد؛ مشهد؛ ایران
سید محمود حسینی
استاد؛ گروه مهندسی عمران؛ دانشکده فنی مهندسی؛ دانشگاه فردوسی مشهد؛ مشهد؛ ایران
محسن ناصری
استادیار؛ گروه مهندسی عمران؛ دانشکده فنی مهندسی؛ دانشگاه تهران؛ تهران؛ ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :