ارائه روشی نو برای پهنه بندی روند درجه روز سرمایش ماهانه کشور

هدف از این پژوهش ارائه روشی نو برای واکاوی مکانی- زمانی تغییرات نیاز سرمایش کشور در دهههای آینده است. برای اجرای این پژوهش از دادههای گردش کلی جو EH۵OM استفاده شد. این دادهها تحت سناریوی A۱B  کمیته بینالمللی تغییر اقلیم است و با تفکیک ۷۵/۱ درجه طولی و عرضی اجرا شده است. با مدل ریزمقیاس نمایی، دادههای میانگین دمای روزانه طی دوره آماری (۲۰۱۵ ۲۰۵۰) به تفکیک عبارت است از:  ۲۷/۰×۲۷/۰ درجه طول و عرض جغرافیایی، که حدودا نقاطی با ابعاد ۳۰×۳۰ میباشند. سرانجام، آستانه دمایی پهنهها مشخص و به یاختهها تعمیم داده شد و درجه روز سرمایش ماهانه کشور در ماتریسی به ابعاد ۲۱۳۸×۱۲ در نرمافزار MATLAB استخراج شد. روند و شیب روند درجه روز سرمایش ماهانه نیز طی دوره مورد مطالعه از طریق آزمون من- کندال و روش حداقل مربعات محاسبه شد. نتایج نشان داد بیشترین گستره مکانی مناطق دارای روند مثبت نیاز سرمایش در ماههای فصل بهار، بهویژه در ماه می، است. این سناریو نوید میدهد که در آینده در ایران  فصل بهار گرمتر خواهد شد. بیشترین میزان گرمایش در این فصل مختص جلگه ها و سواحل جنوبی با شیب روند ۲ ۴ درجه روز در دهه است.  

کلیدواژه ها:

آزمون من- کندال ، ایران ، شیب روند ، مدل EH۵OM ، مدل RegCM۴