شناخت موقعیت بهینه فضا- مکانی مراکز انتظامی شهر تهران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) مطالعه موردی: منطقه تهران پارس

یکی از ابعاد وجودی شهرها و جوامع انسانی، وجود نظم و امنیت، به خصوص در شرایط وقوع بحران های اجتماعی و طبیعی است، که توجه به این امر از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. مراکز انتظامی که وظیفه نظم و امنیت را در این مواقع بر عهده دارند، باید در مناطقی استقرار بیابند، که بتوانند در اسرع وقت خود را به محل های وقوع بحران برسانند. مراکز انتظامی از نخستین سازمان هایی هستند که به محض وقوع بحران به مقابله و کنترل آن می پردازند، بنابراین برای اثر بخشی موثر بایستی در مکانی هایی استقرار یابند که در آنها احتمال وقوع بحران بیشتر باشد، تا به موقع و به نحو موثری وارد عمل شوند. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی صورت گرفته است. در تجزیه و تحلیل تحقیق، با استفاده از روش ارزیابی چند عامله (MCE) و همچنین قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)،عوامل موثر بر استقرار بهینه مراکز انتظامی بررسی شده است، سپس موقعیت فضا - مکانی جدیدی را به عنوان مرکز استقرار بهینه نیروی انتظامی در منطقه تهران پارس تهران ارائه نموده است. هدف از انجام این پژوهش، شناخت موقعیت های بهینه فضایی - مکانی مراکزانتظامی درکلان شهرتهران بوده است. نتایج بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که موقعیت فضایی – مکانی فعلی مرکز انتظامی منطقه تهرانپارس مناسب نیست، و درمواقع بحران، آسیب پذیرو نیازبه جا به جایی و تغییر فضا – مکانی در منطقه مورد مطالعه ضرورت خواهد داشت.