تحلیل الگوهای بزهکاری در سکونت گاه های نامتعارف شهرها

سکونتگاه های نامتعارف شهری، از پیامدهای تمرکز شهری ناهمگون و رشد شتابان جمعیت شهری در اثر مهاجرت گسترده روستا - شهری است که موجب بروز مشکلات متعددی از جمله افزایش بزهکاری در شهرها می شود . این پژوهش با هدف تبیین عوامل موثر در بروز بزهکاری و شناسایی شرایط تسهیل کننده جرایم در سکونتگاه های نامتعارف شهرها انجام شده است. در این ارتباط (هادی آباد ) واقع در غرب شهر قزوین، از مناطق حاشیه ای و نامتعارف شهری است که طی دهه پنجاه، تحت تاثیر توسعهی لجام گسیخته شهری و بالا گرفتن بحران مسکن، عدهی زیادی از جمعیت مهاجر کم در آمد را به خود جذب کرده است. مجموعه ویژگی های جمعیتی و اجتماعی که ناهنجاری های کالبدی را آفریده سبب شده است تا این محدوده محل تمرکز میزان قابل توجهی از جرایم مواد مخدر شهر قزوین باشد. در این پژوهش به منظور شناسایی و درک الگوهای مکانی بزهکاری در منطقه هادی آباد از مدل های آماری مرکز متوسط، بیضی انحراف معیار، شاخص نزدیکترین همسایه و روش تخمین تراکم کرنل در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS استفاده شده است. روش تحقیق در این مقاله فرا تحلیل (تحلیل ثانویه) است. جامعه آماری، تمام شماری پرونده های مرتبط با جرایم مواد مخدر بوده که در دوره زمانی یکساله در محدوده هادی آباد شهر قزوین به وقوع پیوسته است . یافته های پژوهش نشان می دهد مهمترین کانون جرم خیز جرایم مواد مخدر شهر قزوین در سکونتگاه نامتعارف هادی آباد واقع شده است و بین عامل تراکم جمعیت و شکل گیری کانون های جرم خیز در هادی آباد شهر قزوین رابطه معنا داری وجود دارد. به نظر می رسد، برنامه ریزی اجتماعی اقتصادی، ساماندهی و توانمندسازی کالبدی این محدوده، توجه به نوع و میزان کاربری ها و حضور فعال نیروی انتظامی در امر پیشگیری از وقوع جرم و ارتقای سطح امنیت این محله موثر تر خواهد بود. 

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های نامتعارف ، الگوی بزهکاری ، قاچاق و سوءمصرف مواد مخدر ، قزوین ، هادی آباد