تاثیر توسعه مالی بر نابرابری درآمد در ایران: بازبینی نقش سرمایه انسانی

با فرض همگنی سرمایه انسانی، موسسات مالی در تخصیص اعتبارات، تنها شاخص های سرمایه فیزیکی، توانمندی مالی و سوابق اعتباری متقاضیان را ملاک تصمیم گیری خود قرار می دهند که پیامد آن، نتایج پراکنده و متناقض مطالعات است. در ادبیات نظری جدید ضمن تاکید بر ناهمگنی سرمایه انسانی، عنوان می شود که بین توسعه سرمایه انسانی و انباشت سرمایه فیزیکی رابطه مکملی وجود داشته و عدم توجه به اثر توامان آن ها در فرآیند تاثیرگذاری توسعه مالی بر نابرابری درآمد، نتایج گمراه کننده ای را به همراه دارد که در مطالعات داخلی نیز این موضوع مورد توجه واقع نشده است. در این مقاله ارتباط بین توسعه مالی و نابرابری درآمد در ایران تحت فرض ناهمگنی سرمایه انسانی مورد بررسی قرار گرفته و اثر توامان ترکیب سرمایه انسانی و انباشت سرمایه فیزیکی بر نابرابری درآمد، آزمون می گردد. الگوسازی داده ها و اطلاعات آماری در این تحقیق بر پایه الگوی رگرسیون آستانه ای است که در مقایسه با سایر روش های تخمین، برآوردهای سازگار تری ارائه می نماید. نتایج با استفاده از داده های سری زمانی مربوط به سال های ۱۳۹۳-۱۳۴۸ نشان می دهد که سرمایه انسانی جدا از اثر مستقلی که بر نابرابری درآمد دارد، در ترکیب با سرمایه فیزیکی، به صورت توامان نابرابری درآمد را تحت تاثیر قرار می دهد. 

کلیدواژه ها:

توزیع درآمد ، نابرابری درآمد ، توسعه مالی ، سرمایه انسانی ، رگرسیون آستانه ای