بررسی تغییرات عمده اقلیمی ، سن یابی و تعیین نوع دیاژنز در سواحل جنوبی دریای خزر در طی صده گذشته با استفاده از ایزوتوپ های پایدار کربن و اکسیژن

در این مطالعه با استفاده از ایزوتوپ های پایدار کربن و اکسیژن ، دمای محیط رسوب گذاری و نوع دیاژنز و در نتیجه تغییرات عمده اقلیمی در دریای خزر بررسی گردیده است. به این منظور یک مغزه با طول ۱۴۲ سانتی متر و از فاصله ۱۲ کیلومتری ساحل از رسوب منطقه جنوب دریای خزر (نزدیک شهر لنگرود )، برداشت شده است . تعیین سن رسوب به روش اندازه گیری ۲۱۰ Pb و Cs ۱۳۷ انجام گرفت و نرم رسوب گذاری cm/year ۹/۰ مشخص گردید .جهت تعیین دمای محیط رسوب گذاری و روند دیاژنز ، نمونه ها به روش آنالیز طیف سنجی جرمی آنالیز گردیدند. بررسی روند کلی ایزوتوپ اکسیژن و کربن عمدتا بیانگر یک دیاژنز تدفینی خیلی کم عمق می باشد .محاسبه دمای آب دریا در زمان رسوب گذاری در منطقه مورد مطالعه در دریای خزر، با استفاده از سنگین ترین ایزوتوپ اکسیژن یعنی نمونه ای که کمترین دگرسانی را نشان می دهد ومربوط به ۱۲۰ سال پیش می باشد، حدود؛ °C ۲۱ بوده است.باتوجه به اندازه گیری دمای آب با استفاده از دستگاه CTDدر زمان نمونه برداری به نظر می رسد که تغییرات عمده اقلیمی خاصی نسبت به زمان حال مشاهده نمی شود.

کلیدواژه ها:

رسوب دریای خزر ، ایزوتوپ اکسیژن و کربن ، ایزوتوپ ۲۱۰ Pb و Cs ۱۳۷ ، نوع دیاژنز ، تغییرات عمده اقلیمی