مقایسه روش های ارزش اطلاعاتی و تحلیل سلسله مراتبی در پهنه بندی خطر زمین لغزش های ناشی از زلزله (مطالعه موردی)

امروزه روش های مختلفی برای پهنه بندی خطر زمین لغزش ها وجود دارد. در خصوص زمین لغزش های ناشی از زلزله اما تحقیقات محدودتری انجام شده است. بررسی و تحلیل مشخصات زمین لغزش های ناشی از زلزله و نحوه توزیع آن ها در شناخت مناطق مستعد زمین لغزش در زلزله های آینده اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر و پهنه بندی زمین لغزش های ناشی از زلزله به روش های ارزش اطلاعاتی و تحلیل سلسله مراتبی در محدوده ای در نزدیکی رومرکز زلزله منجیل به مساحت ۳۰/۳۰۹ کیلومترمی باشد. در این مطالعه با استفاده از دو مدل رگرسیون دومتغیره (ارزش اطاعاتی) و تحلیل سلسله مراتبی پهنه بندی خطر زمین لغزش های ناشی از زلزله انجام شده و کارایی این دو روش مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. به این منظور، ابتدا با توجه به موقعیت زمین لغزش های به وقوع پیوسته، بررسی های تطبیقی و نتایج سایر محققین، ۷ عامل شامل شدت آریاس، زاویه اصطکاک داخلی، شیب، چسبندگی، جهت شیب، ارتفاع و انحنای دامنه به عنوان مهمترین عوامل وقوع زمین لغزش های ناشی از زلزله منجیل شناسایی شده و لایه های رستری عوامل مذکور در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه گردید. نقشه فهرست زمین لغزش ها نیز با استفاده از عکس های هوایی و مشاهدات میدانی تهیه و درکنار سایر اطلاعات قرار گرفت. تمامی اطلاعات و داده های تهیه شده جهت آنالیز اولیه وارد محیط GIS شد و نقشه های پهنه بندی خطز زمین لغزش های ناشی از زلزله با در نظرگرفتن روش های مذکور انجام شد. سپس کارایی دو روش مورد بررسی با استفاده از دو شاخص جمع کیفیت ها (QS) و دقت روش (P) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مدل رگرسیون دومتغیره (روش ارزش اطلاعاتی) نسبت به روش تحلیل سلسله مراتبی روش مناسب تری بوده و نتایج آن با واقعیت تطابق بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

زلزله منجیل ، زمین لغزش های ناشی از زلزله ، تحلیل سلسله مراتبی ، ارزش اطلاعاتی