بررسی پراکنش زمانی مکانی اویستر صخره ای Saccostrea cucullata در سواحل خلیج فارس

پژوهش حاضر با هدف دستیابی به پراکنش زمانی و مکانی اویستر صخره­ای یا خوراکی، Saccostrea cucullataدر امتداد خط ساحلی خلیج فارس از استان هرمزگان تا استان خوزستان انجام شد. نمونه ­ها با استفاده از پرتاب تصادفی کودرات با اندازه ۲۵/. مترمربع و در منطقه بین جزر و مدی از زمستان ۱۳۹۴ تا پاییز ۱۳۹۵ جمع ­آوری شدند. براساس نتایج، بیش ­ترین مقدار طول اویسترها در جزیره هرمز و ۵۵/۴۲ میلی ­متر به ­دست آمد. بدین­ صورت که در فصل بهار، تابستان و زمستان، کم ­ترین مقدار طول و عرض در بندر عامری و کم ­ترین مقدار وزن خشک و تر در بندرعباس ثبت شد. در فصل پاییز ایستگاه بندرعباس کم ­ترین مقادیر اندازه گیری شده برای وزن خشک پوسته، وزن تر کل، طول و عرض نمونه های مورد مطالعه را به ­خود اختصاص داد. نتایج بررسی رابطه بین شاخص های محیطی اندازه گیری شده با وزن خشک پوسته، وزن تر کل، طول و عرض نمونه ها نشان داد که تنها طول و وزن تر با شوری و دما رابطه معنی دار دارند. با این وجود در نگاه کلی رابطه عکس ولی قوی بین شوری با طول و عرض نمونه ها براساس آنالیز CCA مشاهده شد. هم ­چنین دما نیز رابطه عکس قوی با طول و عرض و ضعیف ­تری با وزن خشک و وزن تر نشان داد. با توجه به فراوانی قابل توجه جمعیت­ های اویستر در برخی از مناطق خلیج فارس، اهمیت بیش ­تر این موجودات مشخص گردیده و لزوم مدیریت منابع آن­ ها و حتی امکان ­سنجی پرورش آن­ ها را آشکار می ­سازد.

کلیدواژه ها:

اویستر صخره ای ، پراکنش ، خلیج فارس ، CCA