بررسی فقهی_حقوقی جایگاه امارات در نظام دادرسی

امارات در نظام دادرسی نقش مهم و سازندهای در اثبات دعوا دارد. گاه در دادرسی ها با حالتی مواجه هستیم که دلیل قطعی جهتهدایت قاضی بر صدور رای صحیح وجود ندارد و از طرفی پیشرفت زندگی اجتماعی و استفاده بزهکاران از شیوه های نوین درارتکاب جرایم ایجاب کرده است که ادله اثبات دعوا نیز شکل تکامل یافته تری به خود گرفته و مواردی چون انواع کارشناسی ها،داده های پزشکی، آزمایش DNA، آزمایش خون، ادله الکترونیکی و... نیز وارد عرصه شوند و بدین ترتیب شاهد استفاده ازدستاوردهای جدید بشری در حل معضلات حقوقی دشوار و مبارزه با شگردهای مجرمین باشیم. در همین راستا تبیین جایگاه اماراتامری ضروری است. اعتبار اماره قانونی تا زمانی است که دلیلی مخالف آن وجود نداشته باشد. اگر دلیلی قطعی و یا حتی اماره قضاییبر خلاف مفاد اماره قانونی وجود داشته باشد؛ اماره قانونی کنار رفته و سایر ادله بر آن مقدم میشوند. اماره قضایی نیز به صلاحدیددادرس واگذار شده است و او میتواند اوضاع و احوال و نشانه ای را که به تشخیص امر کمک نموده و موجب اقناع وجدانی او شود؛برای اثبات امر به کارگیرد. کاربرد امارات قضایی در حقوق کیفری گسترده تر است چنانکه آزمایشات پزشکی در حقوق کیفری نیزکاربرد فراوان داشته و به کمک قاضی آمده و از تمییز زمان ارتکاب جرم تا انتساب جرم به متهم او را در تصمیم گیری یاری می نمایند.

کلیدواژه ها:

اماره قانونی ، اماره قضایی ، اماره فراش ، ظن