بررسی هوشمندی نظام طبیعت از دیدگاه علامه طباطبایی

یکی از مهمترین آموزه ها و تفکرات دینی که تاثیر بسزایی در هدایت انسان ها به سوی کمال دارد، شعور، علم و ادراک داشتن یا همان هوشمندی همه موجودات نظام طبیعت است. هدف از تحقیق حاضر شناخت هوشمندی نظام طبیعت از دیدگاه علامه طباطبایی می باشد. در حقیقت مسئله شعودر، علم وادراک یا همان هوشمندی نظام طبیعت از جمله مسائلی است که ذهن انسان را درگیر خود کرده و محرک انسان به سوی کمال حقیقی است. آیات قرآنی فراوانی وجود دارد که با کمی تامل در محتوای آن ها این مسئله به دست می آید که سراسر نظام طبیعت هوشمند بوده و مصایق این هوشمندی عبارت از تسبیح و حمد، شهادت و گواهی، خشوع و تقدیس، فتوت، سجده و حشر موجودات نظام طبیعت می باشد. تحقیق حاضر با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی دیدگاه علامه طباطبایی به این نتجیه دست یافته است که این مفسر بزرگ با ادله نقلی و عقلی در اصل هوشمندی نظام طبیعت تصریح دارند و معتقدند همه موجودات تسبیح گوی حقیقی و قالی خدای سبحان هستند و هر موجودی به همان مقدار که از وجود بهره برده است، حظی از شعور، علم و ا دراک نیز دارد.

کلیدواژه ها:

نظام طبیعت ، تسبیح ، شهادت ، خشوع ، سجده ، علامه طباطبایی