بررسی تاثیر مهاجرت بین المللی بر سطح اشتغال و دستمزد: مورد مطالعه اقتصاد ایران

ایران یکی از مهم ترین کشورهای پذیرای مهاجران و پناهندگان افغانی است. آن دسته از مهاجران افغانی که وارد ایران شده­اند، بیش تر مردان جوان در سن کار هستند که با هدف ورود به بازار کار به ایران مهاجرت کرده­اند. مهاجران افغانی که اکثریت قابل توجه آن ها به صورت غیرقانونی و بدون داشتن مجوز رسمی وارد ایران شده­اند، به طور عمده بی­سواد و غیر ماهر بوده و در مشاغل ابتدایی هم چون کارگری ساده مشغول به کارند. در این مطالعه، با استفاده از آزمون­های هم جمعی و علیت گرنجری در قالب یک الگوی خودبازگشتی با وقفه­های توزیعی (ARDL) و یک مدل تصحیح خطای برداری (VECM)، رابطه ی علی میان متغیرهای نرخ بیکاری، متوسط دستمزد حقیقی و تعداد مهاجران افغانی در ایران، طی سال های ۱۳۸۵-۱۳۵۵ مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که در کوتاه­مدت، مهاجرت افاغنه علیت گرنجر نرخ بیکاری می باشد ولی نرخ بیکاری علیت گرنجر مهاجرت آن ها نیست. در بلندمدت­ یک رابطه ی علیت دوطرفه میان نرخ بیکاری و تعداد مهاجران افغانی در ایران وجود دارد. از سوی دیگر، در بلندمدت رابطه ی علیت از تعداد مهاجران افغانی به متوسط دستمزد حقیقی کشور وجود ندارد ولی این ارتباط در جهت عکس برقرار است. در حقیقت، حضور گسترده ی مهاجران افغانی در بازار کار، نرخ بیکاری ایران را در کوتاهمدت و بلندمدت افزایش داده، اما تاثیر معنی­داری بر متوسط دستمزد حقیقی کشور نداشته است. هم چنین در بلندمدت، مهاجران افغانی بر عملکرد و شرایط بازار کار در ایران واکنش نشان می­دهند. طبقه­بندی JEL: J۶, F۴۱, O۱۱, O۱۴, O۲۴

کلیدواژه ها:

مهاجران افغانی ، نرخ بیکاری ، دستمزد حقیقی ، علیت گرنجر