تحلیل ارتباط اصلاحات اقتصادی و بازار کار ایران

این مقاله به بررسی نقش اصلاحات اقتصادی بر بازار کار صنعتی ایران در دوره ی ۱۳۸۴- ۱۳۶۹ (دوره ی اصلاحات) و مقایسه‎ی آن با دوره ی ۱۳۶۸- ۱۳۵۸ (دوره ی بسته بودن اقتصادی)، می پردازد. به منظور مقایسه و تجزیه و تحلیل این دو دوره، صنایع تولیدی براساس شیوه‎ی گوس و تئوری هکشر و اوهلن (H – O) به ۵ گروه صنایع صادرات محور، رقیب واردات، غیرتجاری، صنایع نفتی و صنایع مواد غذایی، آشامیدنی و تنباکو در سطح کدهای سه و چهار رقمی ISIC تقسیم شده اند. نتایج این تحلیل نشان می دهد در حالی‎که سیاست های باز اقتصادی تاثیری مثبت بر نرخ رشد دستمزدهای حقیقی و سایر پرداختی ها در کل صنعت و گروه های مختلف صنایع داشته، اما این سیاست ها بر خلاف پیش بینی تئوریکی، به کاهش نابرابری دستمزدی در بین کارگران ماهر و غیرماهر منجر نشده است. نرخ رشد بهره وری صنایع تجاری (صنایع صادرات محور و صنایع رقیب واردات) در دوره ی اصلاحات، افزایش چشم‎گیری داشته و رشد بهره وری در سایر صنایع نیز بهبود یافته است. تولید و ارزش افزوده‎ی حقیقی در دوره ی اصلاحات در گروه های مختلف صنایع افزایش زیادی داشته است. حساسیت اشتغال و سهم زنان از اشتغال کل صنعت در گروه های مختلف نیز افزایش یافته است. هم‎چنین به عقیده ما بخش عمده‎ی اصلاحات اقتصادی در ایران به صورت اصلاحات تجاری است. طبقه‎بندی JEL : E۲۴, F۱۴, F۱۶

کلیدواژه ها:

آزادسازی تجاری ، بازار کار ، صنایع رقیب واردات ، صنایع صادرات محور