بررسی خوارق عادات در متون منثور عرفانی تا قرن هشتم هجری

یکی از واقعیات هستی که هیچ شک و تردیدی در آن نیست، «خوارق عادت» است. به دلیل آنکه تحقق امور خارق العاده با تحقق امور عادی فرق دارد، با پیش فرض های عرفی و عادی، قابل تصور و تحقق نیستند. از این رو، دیگران از آوردن مثل آن ناتوانند. خوارق عادت مشتمل بر غایتی هستند، ولی از آن روی که در نوع غایت و مشروعیت (به معنای الهی بودن) و عدم مشروعیت با هم مختلفند، شناخت این امور، امری لازم و ضروری به نظر می رسد. بنابراین در مواجهه با این گونهمسایل در کتب و تذکره های عرفانی باید با احتیاط و تامل رفتار کرد. این مقاله به روش توصیفی به بررسی و تجزیه و تحلیل این موضوع در کتب عرفانی تا قرن هشتم هجری می پردازد.

کلیدواژه ها:

کرامت ، خوارقعادات ، عرفان ، تصوف ، معجزه