بررسی اثر تزریق داخل بطن مغزی گالانین و مورفین بر غلظت هورمون های تیروئیدی (۳T و۴T) در موش صحرایی نر

    مطالعاتگذشتهنشاندادهاند کهگالانینپپتیدارکسیژنیک است  وفعالیتمحورهیپوتالاموس – هیپوفیز – تیروئیدرامهارمیکند. گالانینموجبافزایش دریافت غذاازطریقمسیر نوروپپتیدY می شود. مورفین اپیات آلکالوئیدی است که از طریق تاثیر بر Agouti Related Protein و افزایش فعالیت نورون های دوپامینرژیک درmedian eminence بر غلظت هورمون های تیروئیدی موثر است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش گالانین و مورفین بر غلظت هورمون های تیروئیدی است. ۲۱ عدد موش صحرایی نر از نژاد Wistar (۲۰۰-۲۵۰گرم) به طور تصادفی به ۳ گروه تقسیم شدند. گروه ها ۲۰۰ نانوگرم گالانین، ۱میکروگرم مورفین و یا ۲۰۰نانوگرم گالانین به همراه ۱ میکروگرم مورفین را در حجم ۳ میکرولیتر از طریق بطن سوم مغز دریافت نمودند. نمونه های خونی یک روز قبل و تا ۲۴ ساعت بعد از تزریق جمع آوری شدند. پلاسمایخونیجهتتعیینمیزانهورمونهای ۳T و ۴T به روش Radio Immunoassay آنالیز گردید. جهت اطمینان از صحت کانول گذاری، برش گیری از مغز صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که گالانین یا مورفین میزان هورمون های تیروئیدی را در مقایسه با قبل از تزریق به طور معنی داری کاهش دادند (۰.۰۵>P). تزریق همزمان گالانین و مورفین منجر به تاثیر مهاری بیش تری بر فعالیت محور HPT می شود (۰.۰۵>P).

کلیدواژه ها:

گالانین ، مورفین ، ۳T ، ۴T ، تزریق ICV