تاثیر پرتو گاما بر رشد و بقا تخم و برخی فاکتورهای خونی لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پرتو گاما بر رشد و فاکتورهای خونی لارو ماهی قزل آلا رنگین کمان بود. در این تحقیق، تخم ماهی قزل آلای رنگین کمان با در معرض دزهای پایین ( ۱، ۲/۵ و ۵ گری) و بالای (۲۰،۱۰ و۴۰ گری) از پرتو گاما قرار گرفتند. پس  از ۹۰ روز، رشد و بقا تخم و شاخص های خونی لاروها بررسی شد. نتایج نشان دهنده تاثیرات منفی پرتو گاما بود، به طوری که افزایش میزان پرتو سبب کاهش معنی داری در میزان رشد و بقای تمامی تیمارها شد. تخم های در معرض دز ۴۰ گری پرتو گاما، تماما از بین رفتند. بیش ترین میزان رشد و بقا در تیمار شاهد به دست آمد و افزایش میزان پرتوسبب کاهش معنی دار، شاخص های مذکور شد. با افزایش میزان پرتو روند کاهشی در شاخص های خون مشاهده شد. در کلیه تیمارها، میزانRBC  (تعداد گلبول قرمز)، Hct (هماتوکریت) و Hb (هموگلوبین) با افزایش میزان پرتو کاهش معنی داری یافت (۰/۰۵>P) در حالی که میزان MCV (میانگین حجم یک گلبول قرمز) و MCH (میانگین هموگلوبین یک گلبول قرمز) تغییری نکرد. هم چنین میزان گلبول سفید (WBC)، لنفوسیت  و مونوسیت کاهش یافت که این کاهش معنی دار نبود (۰/۰۵پرتو گاما عاملی بالقوه در تخریب سلول ها بوده و درنتیجه موجب کاهش رشد و بقای تخم و فاکتورهای خونی لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان می شود.

کلیدواژه ها:

بقا ، پرتو گاما ، رشد ، قزل آلای رنگین کمان ، هماتولوژی