تحلیل موانع و محدودیت های توسعه اشتغال درتعاونیهای تولیدی کشاورزی ایران

جامعه در حال تغییر امروزی تقاضاهای جدیدی دارد که توانایی تغییر و تجدید نظر در آن یک عنصر ضروری به نظر می رسد و باید توانایی رویارویی با این مشکلات و چالشها جز مهارتهای اساسی افراد جامعه باشد ارتقا کشاورزی کشور با اهمیت بخشی بهنیروی کار انسانی و یا کشاورز به عنوان عامل اصلی بخش کشاورزی وجستجوی فرصتهای مناسب و ایده ها برای ایجاد کسب وکار و ترویج کسب وکارهای کارآفرینانه در بخش کشاورزی می باشد یکی از گزینه مناسب جهت استفاده بهینه از مزیتهای نسبی بخش کشاورزی در عرصه تولید بازاریابی رقابتی کردن بخش کشاورزی وحضور فعال در بازارهای جهانی توسعه تعاونیهای تولیدی کشاورزی می باشد پژوهش حاضر با هدف تحلیل عوامل موانع و محدودیتهای توسعه اشتغال در تعاونیهای تولیدی کشاورزی ایران درچارچوب پژوهشهای توصیفی - همبستگی انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش 300 نفر از اعضا تعاونهای تولیدی هستند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب از شش منطقه کشور انتخاب و با ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرارگرفته اند ضریب آلفای کرونباخ به منظور تشخیص پایایی پرسشنامه ها برابر با 0/86 محاسبه گردیده است روایی محتوایی پرسشنامه نیز با نظر خواهی از کارشناسان و اساتید مرتبط با موضوع تایید شده است. نتایج مربوط به تحلیل عامل یموانع و محدودیت های کارافرینی تعاونیها منجر به استخراج هفت مانع زیربنایی شد این موانع به ترتیب اهمیت عبارتند از: مانع اطلاع رسانی ،فنی، مالی، ساختاری بازاریابی و فروش مدیریتی و قانونی کهدر مجموع 76/547 درصد واریانس کل موانع و محدودیت های اشتغال زایی تعاونیهای تولیدی کشاورزی را تبیین نموده اند. همچنین موانع اطلاع رسانی مالی و فنی نیز برافزایش تعداد اعضا تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، توسعه اشتغال ، تعاونهای تولیدی کشاورزی ، موانع و محدودیت ها و تحلیل عاملی