الگوی دسته بندی انواع خطاهای انسانی بر اساس مدلهای قابلیت اطمینان انسان

گسترش پیچیدگی های فناوری موجب فراتر رفتن مسئولیت مدیران از بهبود توان تولید به توان رویارویی با بحران های مختلف شده است. بررسی حوادث در صنایع،نشانگر این است که خطای انسان دلیل اصلی بسیاری از حوادث به شمار می رود. به عبارت دیگر، انسان نقش اساسی در افزایش یا کاهش ایمنی  و قابلیت اطمینان سامانه ایفا می کند و درطی همه ی مراحل عملکرد یعنی نگهداری، تست و پاسخ به رویدادهای مختلف، تعاملات زیادی با ماشین دارد. تعاملات بین انسان و ماشین می تواند با انجام اقدامات کنترلی وبهینه سازی، منجر به کاهش اثر رویدادهای ناگوار شود. یابرعکس، این تعاملات می تواند در نتیجه ی خطای فرد منجر به رخداد رویدادهای خطرناک شود . با بررسی دلایل ریشه ای وقوع خطای انسانی، توجه به عوامل انسانی نیز اهمیت یافته است و امروزه حتی روش هایی وجود دارند که به صورت کمی وکیفی میزان احتمال وقوع و تاثیر خطاهای انسانی در قابلیت اطمینان و ایمنی سامانه را تحلیل می کنند که به آنها قابلیت اطمینان افراد گفته می شود. در این تحقیق خطاهای انسانی ریشه یابی و به سه دسته ی فردی، تیمی و محیطی تقسیم بندی شده و مدلی کلی ازخطاهای انسانی ارایه گردیده است. این مدل می تواند با استفاده از داده های کمی برای محاسبه ی قابلبت اطمینان استفاده شود.

کلیدواژه ها:

خطای انسانی ، قابلیت اطمینان انسان ، دسته بندی خطا