رابطه فرهنگ سازمانی با فرسودگی شغلی در میان اعضاء هیات علمی و کارکنان دانشگاهی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه فرهنگ سازمانی با فرسودگی شغلی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه تبریز انجام شده است. روش این تحقیق از نوع همبستگی می باشد. ۲۰۹ نفر از اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی ۸۷-۸۶ به صورت تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه فرهنگ سازمانی هافستد HOCQ)) و سیاهه­ی فرسودگی شغلی مازلاک و جکسون (MBI) بودند. داده­های تحقیق پس از جمع آوری بر اساس سوال ها و فرضیه­ تحقیق با استفاده از روش همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروه های مستقل و آزمون تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده گویای آن است که، فرهنگ سازمانی غالب در دانشگاه تبریز از نوع عقلانی می باشد و فرسودگی شغلی در بین سه نوع فرهنگ متفاوت است. به علاوه نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین فرسودگی شغلی اعضای هیات علمی با توجه به رتبه علمی آن ها تفاوت معنی داری وجود ندار.، همچنین نتایج آزمون t مبین این بود که بین فرسودگی شغلی اعضای هیات علمی و کارکنان تفاوت و بین فرسودگی شغلی زنان و مردان تفاوت معنی دار وجود دارد. همینطور بر اساس نتایج به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون بین فرهنگ سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه معکوس معنی دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، فرسودگی شغلی ، اعضاء هیات علمی