بررسی اطناب بسط در دو منظومه خسرو و شیرین نظامی و امیر خسرو دهلوی
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 2، شماره: 2
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 241
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-2-2_002
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1400
چکیده مقاله:
منظومه خسرو و شیرین نظامی بهترین منظومه عاشقانه او و جزء بهترین داستان های عاشقانه شعر فارسی است. از رموز موفقیت آن، نحوه استفاده نظامی از عناصر داستان در این منظومه در قیاس با مقلدانش و دیگر داستان پردازان شعر کهن فارسی است. اگر اثر نظامی را با دیگر شاعرانی که در ادبیات کهن منظومههای عاشقانه سرودهاند، مقایسه کنیم ارزش کار نظامی مشخص میشود. از جمله ویژگی های مثبت به کاربردن عناصر داستان در منظومه خسرو و شیرین نظامی پردازش عنصر لحن است که یکی از مصادیق اصلی این عنصر، استفاده از ایجاز و اطناب است. در این مقاله به بررسی اطناب بسط و دو مورد از آن یعنی اطناب بسط در وصف و دیالوگ، در خسرو و شیرین نظامی میپردازیم و برای مشخص شدن ارزش کار نظامی برای خوانندگان محترم، نحوه استفاده از این عنصر در اثر نظامی را با خسرو و شیرین امیرخسرو دهلوی- که به زعم بسیاری از پژوهشگران، بزرگترین مقلد خمسه نظامی است- مقایسه میکنیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدباقر شهرامی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
احمد رضی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان
محمد شفیع صفاری
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)