کاربرد آزمون فرضیه فازی در تحلیل شکاف برخی متغیرهای مربوط به پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان

توجه به نقش متغیرهای روان شناختی در عملکرد ریاضی دانش آموزان، پیامدهای مهمی در پیشرفت تحصیلی آن ها در درس ریاضی دارد. بنابراین پژوهش حاضر، باهدف بررسی عملکرد ذهنیت فلسفی، خلاقیت، خود کارآمدی ریاضی، خود پنداره ریاضی و پیشرفت ریاضی دانش آموزان انجام شده است. چون متغیرهای مورد بررسی اساسا نادقیق هستند، مشاهدات حاصل نیز به صورت نادقیق گزارش شده اند، و بنابر این در تحلیل داده ها از روش های آمار فازی استفاده شده است. جامعه ی آماری، دانش آموزان پسر سال سوم رشته تجربی شهرستان مرند بودند که از بین آن ها ۱۰۳ دانش آموز به چهار پرسشنامه (ذهنیت فلسفی، خود کارآمدی ریاضی، خلاقیت و خودپنداره ریاضی) پاسخ دادند. همچنین در یک آزمون پیشرفت ریاضی شرکت کردند. از آزمون های فازی، به روش مبتنی بر فاصله های اطمینان فازی، به منظور بررسی سوال پژوهش استفاده شد. نتایج آزمون ها نشان دادند که خودکارآمدی ریاضی و خلاقیت دانش آموزان در حد متوسط به بالا (مطلوب)، و ذهنیت فلسفی و عملکرد ریاضی از متوسط به پایین (نامطلوب) و خودپنداره ریاضی دانش آموزان در حد متوسط ارزیابی می شود. روش پیشنهادی، عمومیت دارد و برای هر مقطع و رشته تحصیلی قابل تعمیم است. از این یافته ها می توان در زمینه ی برنامه ریزی جهت پیشرفت دانش آموزان در درس ریاضی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت ، خلاقیت ، فازی