بررسی وضعیت رسانه های تولید شده در بخش آموزش سلامت ایران

مقدمه: در سال های اخیر نقش رسانه های آموزشی در ارائه اطلاعات و مهارت های لازم جهت تصمیم گیری های سالم و در نتیجه ارتقاء سلامت جامعه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. لذا ارزیابی رسانه های آموزشی سلامت جهت بهبود کیفیت و ارتقاء آموزش سلامت ضروری می باشد. مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه در این تحقیق کلیه رسانه های تولید شده در کلیه دانشگاه ها علوم پزشکی، ادارات، دفاتر و مراکز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در طی سال ۸۴ تا ۸۹ بود که به صورت سرشماری انتخاب شده بودند. کلیه رسانه های تحت بررسی پس از جمع آوری توسط نرم افزاری که به همین منظور طراحی شده بود آرشیو و از نظر نوع و موضوع رسانه دسته بندی و سپس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که رسانه های تولید شده در بخش بیماری های واگیر (۴۶/۱۶ درصد) و غیر واگیر(۳۳/۱۳ درصد) به ترتیب بیشترین درصد فروانی را به خود اختصاص داده بودند. هم چنین از نظر نوع رسانه بیشترین درصد فراوانی را پمفلت(۹۱/۳۴ درصد) و کمترین درصد فراوانی را مولتی مدیا(۰۰۱/۰ درصد) داشتند. یافته های مطالعه هم چنین نشان داد که رسانه های غیر چاپی تنها ۶ درصد از کل رسانه ها را تشکیل می دادند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت نقش رسانه های آموزشی به ویژه رسانه های نوین در افزایش آگاهی و توانمندسازی جامعه توصیه می شود تا در برنامه ریزی های آتی به نیازهای آموزشی جامعه و فرصت های جدیدی که رسانه های نوین در اختیار آموزش دهندگان سلامت قرار می دهند توجه بیشتری مبذول گردد.

کلیدواژه ها:

education ، health ، media ، آموزش ، سلامت ، رسانه