راهبردهای مکان یابی و طراحی پایدار اراضی توسعه آتی شهرها، منطبق بر اصول زمینه گرایی و رشد هوشمند شهری (نمونه موردی : کلان شهر همدان)

گسترش بی رویه شهرها که اغلب معلول افزایش جمعیت طبیعی و افزایش نرخ مهاجرت های وارده به شهر می باشد، به دلیل پراکندگی نامعقول، اثرات نامطلوبی را بر محیط زیست و فرهنگ جوامع تحمیل نموده و از لحاظ سیاست های شهرسازانه و دیدگاه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد تایید نمی باشد. در این پژوهش سعی شده تا با بهره گیری و تلفیق اصول زمینه گرایی و رشد هوشمند که هر دو بر مبنای پایداری تعیین گردیده اند، راهبردهایی جهت رهایی از مشکلات احتمالی از طریق جانمایی اصولی و طراحی پایدار اراضی توسعه آتی شهر، ارائه گردد. لذا پژوهش حاظر با هدف جلوگیری از رشد شتابان افقی شهر همدان و حفظ اراضی با ارزش پیرامونی به صورت کاربردی و روش بررسی توصیفی تحلیلی، با استفاده از ابزار کتابخانه ای و بهره گیری از مقالات، روش ها و تئوری های روز جهانی در عرصه طراحی شهری پایدار و زمینه گرا، سعی دارد الگوی مناسبی جهت طراحی اراضی توسعه آتی شهر شعاعی همدان از جمله مکان یابی توسعه متراکم شهری، الگوی بهینه تعداد طبقات و استقرار بنا و مصالح جدید متناسب با فرهنگ و اقلیم همدان را ارائه نماید. لازم به ذکر است که شیوه های مذکور علاوه بر همگامی با اصول زمینه گرایی و رشد هوشمند، از دیدگاه دفاع غیر عامل و مدیریت بحران نیز بسیار مفید و رهابخش می باشند. همچنین در این تحقیق مشخص می گردد به دلیل وجود دشت های حاصلخیز و موانع طبیعی اطراف شهر، جهات کنونی توسعه شهر ( شمالی و جنوبی) نامناسب بوده و تمرکززدایی، فشردگی و توسعه درون زا بر اساس تدابیر رشد هوشمند میتواند گزینه مناسبی برای توسعه آتی شهر همدان محسوب گردد.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، رشد هوشمند ، طراحی شهری پایدار ، اراضی توسعه آتی شهر