اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی در زنان مبتلا به درد مزمن شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی در زنان مبتلابه درد مزمن شهر شیراز بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به کلینیک درد درمانگاه امام رضا(ع) شهر شیراز در فصل بهار ۱۴۰۰ بودند . نمونه آماری ۳۰ نفر انتخاب شدند و در ۲ گروه (۱گروه آزمایش و ۱ گروه کنترل)، به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش، با روش آموزش مهارت های اجتماعی تحت مداخله قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی ( SF- ۳۶ ) وپرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران ۲۰۰۲ استفاده شد. گروه آزمایشی ۸ جلسه آموزش مهارت های اجتماعی را گذراندند. نتایج تحلیل کواریانس در آموزش مهارت های اجتماعی افزایش بیش تر کیفیت زندگی و کاهش پریشانی روانشناختی در گروه های آزمایشی را نسبت به گروه کنترل نشان داد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های اجتماعی ، کیفیت زندگی ، پریشانی روانشناختی