تاثیر کم آبیاری در مرحله زایشی بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و درصد روغن ارقام گلرنگ

این آزمایشی در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل سه سطح دور آبیاری در مرحله زایشی (۷، ۱۴ و ۲۱ روز) و عامل فرعی شامل سه رقم (گلدشت، پدیده و KWS) بودند. صفات مورد مطالعه در این تحقیق شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، شاخص برداشت، درصد و عملکرد روغن بودند. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری از ۷ به ۱۴ روز تفاوت معنی داری در صفات مورد مطالعه ایجاد نکرد، اما افزایش دور آبیاری از ۷ به ۲۱ روز باعث کاهش تعداد دانه در غوزه (۵/۲۲ درصد)، وزن هزار دانه (۴۱/۱۲ درصد)، عملکرد دانه (۷۸/۷ درصد)، عملکرد زیستی (۴۱/۱۱ درصد) و عملکرد روغن (۲۵/۱۹ درصد) شد. تمامی صفات مورد مطالعه (به جز تعداد دانه در غوزه) تحت تاثیر رقم قرار گرفتند. بیشترین درصد روغن به طور مشترک متعلق به ارقام KWS (۳۳ درصد) و پدیده (۷/۳۰ درصد) بود. ارقام گلدشت و KWS به طور مشترک بیشترین عملکرد دانه (به ترتیب ۱۸۶۸ و ۱۷۶۸ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (به ترتیب ۲/۵۲۱ و ۴/۵۸۳ کیلوگرم در هکتار) را داشتند. همچنین در بین اجزای عملکرد، وزن هزار دانه همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد دانه داشت. بر اساس نتایج این تحقیق، جهت صرفه جویی در مصرف آب دور آبیاری ۱۴ روز در مرحله زایشی گلرنگ و ارقام گلدشت و KWS مناسب منطقه بیرجند تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، عملکرد روغن ، گلدشت ، KWS