تاثیر باکتری های حل کننده فسفات و قارچ میکوریزا بر تجمع عناصر غذایی کم مصرف در اندام های هوایی گندم های کراس سبلان و ساجی در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر باکتری سودوموناس و قارچ میکوریزا بر میزان عناصر غذایی ریزمغذی اندام های هوایی گندم ، آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو مکان در مزرعه دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام و ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله در سال زراعی ۹۳-۱۳۹۲ اجرا شد. رقم گندم (کراس سبلان و ساجی) و تیمار منابع کودی: ۱- تیمار شاهد (Control)، ۲- ۵۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر (۵۰ kg/ha P)، ۳- باکتری سودوموناس پوتیدا (PSB)، ۴- قارچ گلوموس موسه (GM)، ۵- باکتری سودوموناس پوتیدا+ قارچ گلوموس موسه (PSB+GM)، ۶- باکتری سودوموناس پوتیدا+ قارچ گلوموس موسه+۲۵ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر (PSB+GM+۲۵ kg/ha P)، ۷- باکتری سودوموناس پوتیدا+۲۵ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر (PSB+۲۵ kg/ha P) و ۸- قارچ گلوموس موسه+۲۵ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر (GM+۲۵ kg/ha P). بیشترین میزان روی در مرحله پنجه زنی (۹/۱۳ میلی گرم بر کیلوگرم)، برگ (۱۱ میلی گرم بر کیلوگرم)، ساقه (۶/۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم) و سنبله (۰۹/۲۴ میلی گرم بر کیلوگرم)، منگنز در مرحله پنجه زنی (۵/۲۳۸ میلی گرم بر کیلوگرم) برگ (۱/۵۶ میلی گرم بر کیلوگرم)، ساقه (۲/۶ میلی گرم بر کیلوگرم) و سنبله(۵/۱۶ میلی گرم بر کیلوگرم)، آهن در مرحله پنجه زنی (۵/۲۳۸ میلی گرم بر کیلوگرم)، برگ (۵/۱۶۳ میلی گرم بر کیلوگرم)، ساقه (۷/۳۵ میلی گرم بر کیلوگرم) و سنبله (۲/۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و منیزیم در مرحله پنجه زنی (۳/۰ درصد) و ساقه (۲۶/۰ درصد) در رقم ساجی × GM+۲۵ kg/ha P و کمترین میزان عناصر عذایی موجود در اندام های هوایی در رقم کراس سبلان و تیمار Control مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

روی ، عناصر ریزمغذی ، منابع کودی ، منیزیم