ایران، خاستگاه سفالینه گونه موسوم به کوباچه
محل انتشار: فصلنامه مطالعات باستان شناسی، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 224
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JARCS-1-2_009
تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400
چکیده مقاله:
کشف نمونه های متعددی از سفالینه نوع موسوم به کوباچه، شامل گونه های قلم سیاه، قلم سبز و رنگارنگ در کاوشهای باستان شناختی مناطق مختلف ایران مانند خراسان، ربع رشیدی در تبریز، اردبیل، تپه امامزاده بنیس در نزدیکی شبستر، شهر تاریخی گسکر (هفت دغنان) در نزدیکی صومعه سرا، تمیشه در استان گلستان، قلعه الموت، تپه نرگه در تاکستان و تپه شوره پزخانه در روستای خانلق از توابع شهرری در اطراف تهران و نیز نتایج آزمایش سنگ نگاری (Petrography) برخی نمونه های مزبور، به طور مستند بر منشا ایرانی این گونه سفال، دلالت و حداقل شهرهای نیشابور، مشهد، تبریز و اصفهان را به عنوان مراکز تولید این نوع سفالینه مشخص می نماید. تولید سفال گونه موسوم به کوباچه، بر اساس نمونه های دارای رقم و تاریخ از نیمه دوم قرن نهم هجری، به دو صورت قلم سیاه و قلم سبز در ایران، آغاز و به صورت رنگارنگ تا قرن دوازدهم هجری در این کشور ادامه یافت. اگرچه از آن زمان، ساخت و پرداخت این نوع سفالینه، به شدت کاهش پیدا کرد، ولی به طور کامل منسوخ نگردید، به طوری که هم-اکنون نیز به حیات خود ادامه می دهد و در نقاط محدود و منحصر به فردی مانند «مند گناباد» تولید می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فیروز مهجور
استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه تهران