بررسی علل تخریب اتصالات جوشی در فولادهای زنگ نزن آستنیتی

فولادهای ضدزنگ آستنیتی و آستنیتی - فریتی با مقادیر فریت کمتر از ده درصد نسبت به شکل گیری دو ترک بازگرمی و ترک گرم حساس می باشند ترکیب شیمیایی این فولادها به گونه ای است که با تعادل مناسب عناصر فریت زا و آستنیت زا درمحدوده تقریبی چهاردرصد فریت قرار میگیرند تا با افزایش انحلال بیشتر زمینه نسبت به عنصر گوگرد از شکل گیری ترک گرم یا ترک انجمادی جلوگیری بعمل آید از طرف دیگر حضور عناصر کاربید زای قوی دراین فولادها نظیر کروم موجب رسوب این کاربید ها درمرز دانه ها درحین یا پس از عملیات جوشکاری در شرایط خاص کاری آنها می گردد که نهایتا به خوردگی مرز دانه ای و شکل گیری ترک بازگرمی می انجامد در این پژوهش چگونگی شکل گیری این عیوب درشرایطکاری با دمای پانصد و سی الی پانصد و شصت درجه سانتی گراد و شرایط تنشی اعمال شده در محیط خورنده دراتصالات مورد نظر بررسی می گردد شیوه انجام کار براساس مطالعات ریزساختاری و آزمایشات مکانیکی صورت گرفته است.