بررسی هیدروژئولوژیکی دشت شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری

آبهای زیرزمینی در بسیاری از نقاط کشور تامین کننده اصلی آب مورد نیاز برای مصارف مختلف هستند.مدیریت این منابع ارزشمند به منظور استفاده بلند مدت از آنها امری ضروری است. دشت شهرکرد که کشاورزی در آن گسترش قابل توجهی دارد، در سا لهای اخیر با کاهش بارندگی و به ویژه پمپاژ بی رویه دچار مقداری افت سطح ایستابی شده است. در این مقاله، با بررسی نوسانات سطح ایستابی 19 پیزومتر به بررسی افت سطح ایستابی و تغییرات آن در یک دوره 10 ساله پرداخته شده است. با توجه به این بررس یها سطح ایستابی در بیشتر نقاط دشت افت داشته است. میزان این افت در نقاط مختلف دشت متفاوت است، و از1/5 مترتا9/7 متر در قسمت های مرکزی، غربی و جنوبی دشت متغیر م یباشد. در حاشیه شمالی و شرقی دشت و همچنین در مجاورت رودخانه جهان بین افت سطح آبهای زیرزمینی ناچیز م یباشد، که دلیل آن تغذیه ازکوههای آهکی مجاور و همچنین رودخانه مذکور م یباشد. با عنایت به مقدار افت سطح آب زیرزمینی، دشت شهرکرد به 4 منطقه قابل تقسیم است، که از این میان 3 منطقه مجزا با رفتار کم و بیش مشابه و یک منطقه وسیع با افت زیاد را شامل می شود.

کلیدواژه ها:

آبخوان ، سطح ایستابی ، پیزومتر ، پمپاژ ، دشت شهرکرد ، تغذیه و تخلیه