مطالعه کارآیی روش میخکوبی خاک در رسوبات ریزدانه دشت شیراز

در این پژوهش، سعی بر آن بود که پایداری تودههای خاکی، در خاکهای ریزدانهی قسمتی از دشت شیراز، با استفاده از مدلسازیِ اجرای دیوارهای میخکوب، مورد ارزیابی قرار گیرد. عمده پراکنش رسوبات ریزدانه، تحت تأثیر جغرافیا و شیب دشت شیراز و عملکرد رودخانه خشک، در بخش غرب، جنوبغرب، شرق وجنوبشرقِ دشت، دیده میشود. در وهله نخست، دادههای مربوط به گمانههای اکتشافی، از طریق مطالعه گزارشهای ژئوتکنیک پروژه قطار شهری شیراز، استخراج گردید. سپس با بررسی لایههای خاک، و جداول ونمودارهای مرتبط با پارامترهای مقاومتی و فیزیکی خاک، مناسبترین مسیر جهت مدلسازی گزیده شد. مسیر انتخابی، حد فاصل خیابان انقلاب تا بلوار عدالت (واقع در شهر شیراز) بود. در این مسیر، 6 گمانه جهت مدل- سازی انتخاب شدند و دادههای اولیه در نرم افزار ،SNAIL که براساس معادلات حدی عمل می کند، بارگذاری گردیدند. نتایج حاصل از مدلسازی، حاکی از آن بود که در صورت انجام عملیات گودبرداری، احداث دیوار میخ خاکی در خاک ریزدانه منطقه مورد مطالعه، موفقیت آمیز، پایداری حاصله، معنیدار و کاهش هزینه های پروژه، تضمین شده میباشد. دلیل عمده کاهش هزینهها، این است که در تمامی گمانهها، در صورت گودبرداری قائم، بخشی از لایههای فوقانی خاک، نیازی به مسلحکننده ندارند و بدون میخخاک، پایدار میمانند. این ارتفاع3 تا 8 متر متغیر است. در صورت تغییر در لایهبندی و وجود خاکهای درشتدانه، مانند شنها، از این / بین 5ارتفاع، کاسته میشود. همچنین، مشخص گردید که استفاده از میخخاکهای طویل، در لایه های فوقانی، موجب کاهش ضریب اطمینان و افزایش ناپایداری میشود.

کلیدواژه ها:

میخکوبی خاک ، خاکهای ریزدانه رسی و سیلتی ، دشت شیراز ، پروژه قطار شهری شیراز ، نرم افزارSNAIL