نقش و کارکرد های اکولوژیکی فضاهای سبز شهری در توسعه پایدار شهرها

فضاهای سبز شهری دارای نقش اجتماعی، اقتصادی و بوم شناختی هستند و با مزایایی چون محیطی مطلوب برای پرورش کودکان، یکپارچگی اجتماعی، حفظ آسایش و درمان بیماری­های روحی و نظایر این ها، شاخصی برای ارتقای کیفیت فضای زندگی و توسعه جامعه محسوب می­شوند. شهرها یک نوع اکوسیستم پیچیده اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی یا بوم شناختی از فعالیت­های انسان بوده و فضاهای سبز شهری یک بخش مهم تشکیل دهنده اکوسیستم ­های طبیعی شهری است. در واقع ارزش عناصر فضای سبز شهری به عنوان مناطقی با کارکرد بوم شناختی به چندین عامل بستگی دارد. این عوامل به طور کلی شامل اندازه، موقعیت و پراکندگی در سطح شهر، تنوع ساختاری، ترکیب انواع مناطق مختلف سبز و ارتباط و یکپارچگی در سیستم  مناطق سبز هستند. از مهم ترین کارکردهای بوم شناختی فضای سبز می ­توان به کاهش آلودگی صوتی، کاهش آلودگی هوا، جلوگیری از فرسایش خاک، کاهش آثار باد، جذب گرد و غبار، کنترل شرایط اقلیمی، افزایش تنوع زیستی و سایر موارد اشاره نمود. امروزه شهرها از جنبه احیای طبیعت شهری نیاز به توجه ویژه دارند؛ زیرا حضور طبیعت در شهر، در وسعت، ترکیب و توزیع لازم و کافی از الزامات توسعه پایدار است و این موضوع برای پیشبرد کیفیت زندگی در نواحی شهری اهمیت بالایی دارد و این نواحی را از نظر بوم شناختی پایدار می­سازد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، اکوسیستم ، طبیعت ، آلودگی ، بوم شناختی