سرمایه اخلاقی تقویت کننده الگوی مفهومی اقتصاد رسانه ای

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJEST-16-3_016

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400

چکیده مقاله:

زمینه: اخلاق بیش از آن که فردی باشد پدیده ای اجتماعی است. علم جامعه شناسی، و اخلاق دررسانه ها و نقش آن از آغاز شکل گیری دو نقش متمایز برای آن ها لحاظ شده است: ایجاد آگاهی اجتماعی در جامعه و یک فعالیت تجاری پول ساز و سودآور، که می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی در توسعه و بالندگی و خودکفایی رسانه نقش آفرین باشد چرا که رسانه برای ادامه حیات خود  نیازمند کسب درآمد هست، با درک این مهم پژوهش حاضر با هدف بررسی سرمایه اخلاقی به عنوان تقویت کننده الگوی مفهومی اقتصاد رسانه ای انجام پذیرفت. روش: این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است که از نظریه داده بنیاد استفاده شده است. مشارکت کنندگان شامل متخصصان و صاحب نظران حوزه رسانه در کشور بودند، که از طریق روش نمونه گیری زنجیزه ای تعداد ۲۰ نفر بعنوان مطلعین کلیدی انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری شد. اعتبار و روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و کدگذاری مجدد توسط خبرگان به دست آمد. داده ها بوسیله کد گذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند، تعداد۵۱ کد باز، ۱۶ مفهوم و  ۵ مقوله  احصاء شد. یافته ها: مقوله های عمده و هسته ای در قالب ابعاد چندگانه شرایط علی از جمله (اخلاق محوری، سرمایه اجتماعی، مسئولیت اجتماعی)، محوری(فن آوری نوین، محتوا سازی، اقتصاد محوری)، شرایط زمینه ای(عوامل فرهنگی، عوامل محیطی، راهبردگرایی، مدیریت منابع)، شرایط مداخله گر(سیاسی گرایی، سوء مدیریت) و پیامدها(جهانی شدن و الگو سازی) به سطح انتزاعی بالاتر ارتقاءداده شد و در نهایت  مدل پارادایمی پژوهش ارائه گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داده است که امروزه اهمیت و توجه به مفاهیم اخلاقی به عنوان یک سرمایه در تمامی حوزه ها بالاخص رسانه به قدری گسترش یافته است که به عنوان مهم ترین مولفه در توسعه به شمار آمده است. از این رو خبرگزاری ها با اتکا و تمسک به سرمایه اخلاقی می توانند در تدوین و اجرای بهینه الگوی اقتصاد رسانه ای و در کسب و کار و تجاری سازی رسانه موفق گردند.

نویسندگان

امیر روشن بخش قنبری

۱. دانشجوی دکتری، مدیریت رسانه،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

مهران صمدی

۲. گروه ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز،تبریز ،ایران

علی اکبر فرهنگی

۳. گروه مدیریت رسانه، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Khanzadeh A, Ali-Shiri B, Dindar-Farkoush F. (۲۰۲۰). Presenting the model ...
  • Sharifi SM, Danaei A, Hoshyar S. (۲۰۲۰). Designing a media ...
  • Asgarnejad Nouri B, Eliki F. (۲۰۲۱). The role of professional ...
  • Bebran S, Nazemi S. (۲۰۱۹). A study of the role ...
  • Hove T. (۲۰۲۰). Media ethics, moral controversies, and the sociology ...
  • Strauss JM, Corbin A. (۲۰۱۱). Principles of qualitative research method: ...
  • Zarei Matin H, Shamsi F, Adibzadeh M. (۲۰۱۷). Ethical capital ...
  • Amirilar V, Soleymanpoor J. (۲۰۲۰). Pathology of behavioral economics of ...
  • Nass E. (۲۰۲۰). Behavioral economical ethics: the catholic contribution to ...
  • Ansari N, Aref Khani S A. (۲۰۲۱). Principles and strategic ...
  • Chang CC, Hung SW, Cheng MJ, Wu CY. (۲۰۱۵). Exploring ...
  • Mohammadian B, Nazemi Ardakani M. (۲۰۲۰). Mapping the position of ...
  • Henten A, Tadayoni R. (۲۰۲۰). Digitalization. In: Handbook of Cultural ...
  • Saberi A, Goodarzi S, Asgari Gandmani R. (۲۰۲۰). The effect ...
  • Moliner-Velázquez B, Fuentes-Blasco M, Gil-Saura I. (۲۰۲۱). Antecedents of online ...
  • Kuenzi M, Mayer D M, Greenbaum R L. (۲۰۲۰). Creating ...
  • Latif KF, Sajjad A, Bashir R, Shaukat MB, Khan M ...
  • Men LR, O’Neil J, Ewing M. (۲۰۲۰). Examining the effects ...
  • Khan RE, Limpot KB, Villanueva GN. (۲۰۲۰). Social responsibility theory ...
  • نمایش کامل مراجع