اثربخشی درمان فراتشخیصی در نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی در نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی دانشجویان بود.روش کار: جامعه آماری این مطالعه بالینی شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های شهر مشهد بود. تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمون (۱۵ نفر) و گروه شاهد (۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گروس و جان و مقیاس افسردگی اضطراب و استرس بود. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمون مداخله درمان فراتشخیصی  را طی۱۰ جلسه­ی دو ساعته دریافت نمودند. تحلیل داده­ها با کمک آمار توصیفی و تحلیل واریانس با ارزیابی مکرر و نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد.نتایج: بر اساس نتایج بین دو گروه دانشجویان در نمرات نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی تفاوت معنیداری دیده می شود (۰۵/۰>P).نتیجه­گیری: به نظر می رسد که درمان فراتشخیصی در نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی دانشجویان موثر است.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، تحمل آشفتگی ، شناخت ، درمان فراتشخیصی ، نشانه های بالینی