اثربخشی آموزش هستی شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز بر رضایت زناشویی و تعارض نقش در کارکنان زندان

کارکنان زندان ها با مشکلات فراوانی به ویژه در زمینه افت رضایت زناشویی و افزایش تعارض نقش مواجه هستند و یکی از روش های آموزشی برای بهبود ویژگی های روانشناختی آموزش هستی شناختی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش هستی شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز بر رضایت زناشویی و تعارض نقش در کارکنان زندان انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر کارکنان زندان های استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۹۷ بودند. نمونه این پژوهش ۳۰ نفر از کارکنان زندان ها بودند که پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) تحت آموزش هستی شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. هر دو گروه علاوه بر فرم اطلاعات جمعیت شناختی، در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی (افروز و قدرتی، ۱۳۹۰) و خرده مقیاس تعارض نقش در پرسشنامه ابهام و تعارض نقش (ریزو، هوس و لیرتزمن، ۱۹۷۰) پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-۲۳ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که روش آموزش هستی شناختی مبتنی بر نظریه گیدنز باعث افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض نقش در کارکنان زندان شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان از روش آموزش هستی شناختی در کنار سایر روش های آموزشی برای بهبود ویژگی های روانشناختی به ویژه افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض نقش استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش هستی شناختی ، رضایت زناشویی ، تعارض نقش ، کارکنان ، زندان