اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده، تصویر بدنی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان و اولین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان است. سرطان پستان به نوعی از سرطان گفته می شود سرطان بر جنبه های متعدد و مختلف زندگی بیماران و حتی مراقبان و اطرافیان آنان تاثیر می گذارد زیرا این بیماری کیفیت زندگی افراد را تغییر می دهد و آنها را مجبور به زندگی کردن با یک بار مضاعف می کند. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراک شده، تصویر بدنی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش: بدین منظور در این پژوهش که یک طرح نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود، از میان زنان مبتلا به سرطان بیمارستان شهدای تجریش به صورت در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و گواه گمارش شدند. گروهها قبل و بعد از آموزش با پرسشنامه های تصویر بدنی فیشر، استرس ادراک شده کوهن و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (فرم کوتاه) مورد آزمون قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تصویر بدنی و کیفیت زندگی و استرس ادراک شده موثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که از درمان پذیرش و تعهد می توان به عنوان یک مداخله مستقل در کنار سایر روشهای درمانی برای کاهش استرس ادراک شده، بهبود کیفیت زندگی و تصویر بدنی زنان مبتلا به سرطان، استفاه کرد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش ، کیفیت زندگی ، استرس ادراک شده ، تصویر بدنی ، سرطان