مسئله همسواری چند هدفه با پنجره زمانی فازی و در نظر گرفتن رضایت و اولویت کارکنان

ترافیک یک نگرانی مهم اجتماعی است که با هزینه های اقتصادی قابل توجه، زمان تلف شده و به خطر انداختن سلامت عمومی همراه است. همسواری می تواند یک راه حل، برای کمک به کاهش تعداد صندلی های خالی در وسایل نقلیه و به دنبال آن کاهش وسایل نقلیه مورد استفاده و کاهش ازدحام و ترافیک باشد. در این مقاله یک مدل بهینه سازی ریاضی چند هدفه برای مسئله همسواری کارمندان شرکت ها ارائه شده است. در این مسئله هم سفر رفت و هم سفر برگشت در نظر گرفته شده است. توابع هدف مورد استفاده در این مقاله کاهش میزان مصرف سوخت و افزایش رضایت کارمندان با توجه به اولویتشان است. از آنجا که پنجره زمانی سنتی نمی تواند به خوبی رضایت کارمندان را مدل کند، به این منظور از پنجره زمانی فازی استفاده شده است. برای این کار، رضایت کارمندان با یک تابع عضویت فازی نشان داده می شود که بیانگر رضایتشان از زمان حرکت است که چه میزان به زمان حرکت دلخواهشان نزدیک است. مدل ارائه شده با استفاده از روش محدودیت اپسیلون ارتقا یافته در نرم افزار سیپلکس حل و اعتبار سنجی شده است و برای تحلیل حساسیت از روش معیار جامع با ضرایب برابر استفاده شده است. این مدل به کارمندان برای تسهیل رفت وآمدشان از خانه به محل کار کمک می کند. نتایج حاصل از حل مدل، اعتبار مدل ارائه شده را تایید می کند و نشان دهنده اهمیت این مدل در کاهش مصرف سوخت و افزایش رضایت کارمندان است.

کلیدواژه ها:

همسواری ، بهینه سازی چند هدفه ، پنجره زمانی فازی ، رضایت کارمندان ، روش محدودیت اپسیلون ارتقایافته