اثرسالسیلیک اسید بر گیاهچه شیرین بیان(Glycyrrhizaglabra L.)در شرایط تنش شوری

تنش شوری یکی از عوامل محیطی محدود کننده رشد و نمو در گیاهان می باشد که بر روی صفات مورفولوژیک و فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهان اثر منفی دارد و به منظور کاهش این اثرات از ترکیبات و تنظیم کننده های رشد استفاده می شود. در این پژوهش تاثیر هورمون سالیسیلیک اسید(SA) در ۳ سطح (۰، ۱ و ۲ میلی مولار) بر تخفیف تنش شوری (محلول کلریدسدیم با غلظت های ۰ و ۵۰ و ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار) در گیاه شیرین بیان در مرحله جوانه زنی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از اندازه گیری طول ، وزن تر و خشک گیاهچه و پارامترهای بیوشیمیایی نظیر میزان رنگیزه های فتوسنتزی، پروتئین و آنتوسیانین در اندام هوایی گیاهچه با نرم افزار SPSS آنالیز شد. نتایج اخیر نشان داد که غلظت بالای شوری باعث کاهش معنی داری بر صفات مورفولوژیک دارد. اما سالسیلیک اسید ۱ میلی مولار برون زا در شراط تنش ، موجب افزایش طول و وزن گیاهچه گردید. پارامترهای بیوشیمیایی مانند محتوی رنگیزه های فتوسنتزی،پروتئینهای محلول و آنتوسیانینها نیز تحت تاثیر تنش کاهش داشتند و در حضورسالسیلیک اسید،مقدار آنتوسیانینها در مقایسه با نمونه شاهد و شرایط تنش بطور معنی داری افزایش یافتند. اثر مثبت سالیسیک اسید بر روی اثر بازدارندگی نمک در غلظت پایین تر (۱میلی مولار) نسبت به غلظت ۲ میلی مولار، بیشتر مشاهده گردید. همچنین بیشترین اثر القایی معنی دار در تیمار توام غلظت ۵۰میلی مولار Nacl به همراه ۱میلی مولار SA مشاهده شد. بنابراین به نظر می رسد که کاربرد هورمون سالیسیلیک اسید در غلظتهای کم به منظور کاهش اثرات مخرب ناشی از تنش شوری در گیاهان مختلف مفید باشد.

کلیدواژه ها:

Key words: Salicylic acid ، Licorice ، salt stress. ، واژگان کلیدی: سالسیلیک اسید ، شیرین بیان ، تنش شوری