اثر جیبرلین بر فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه مرزه (Satureja hortensis L.) تحت تنش شوری

تنش شوری یکی از عوامل محیطی محدود کننده رشد و نمو گیاهان است که بر فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهان تاثیر منفی دارد. بر هم کنش شوری و برخی تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند جیبرلین پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان را تحت تاثیر قرار می دهند. در پژوهش حاضر اثر غلظت های مختلف کلرید سدیم (صفر،۳۰،۶۰،۹۰ و۱۲۰ میلی مولار) و جیبرلین( صفر و ۱۰۰ میکروگرم در لیتر) بر محتوای آنتوسیانین، پرولین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز گیاه مرزه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف کلریدسدیم میزان آنتوسیانین و پرولین را به طور معنی داری نسبت به نمونه شاهد افزایش داد. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و پراکسیداز نیز در همه تیمارهای کلریدسدیم به طور معنی داری افزایش یافت، افزایش و تغییر در مقدار این آنزیم ها بروز تنش اکسیداتیو در گیاه مرزه را نشان می دهد، با افزودن جیبرلین به محیط کشت محتوی کلریدسدیم فعالیت آنزیم های مذکور نسبت به نمونه شاهد و تیمارهای شوری به تنهایی افزایش بیشتری را نشان داد. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد جیبرلین می تواند اثرات مخرب نمک بر روی گیاهان تحت تنش را کم کرده و با افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی مقاومت گیاهان مرزه در برابر سمیت نمک را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

anthocyanin ، antioxidant enzymes ، gibberellin ، prolin ، salinity ، savory ، آنتوسیانین ، آنزیم های آنتی اکسیدانی ، پرولین ، جیبرلین ، شوری ، مرزه