Physiological responses of sesame (Sesamum indicum L.) to foliar application of boron and zinc under drought stress conditions پاسخ فیزیولوژیکی کنجد به کاربرد برگی بور و روی تحت تنش خشکی

کمبود عناصر ریزمغذی در شرایط تنش خشکی غالب است، بنابرین  تغذیه تکمیلی با روی و بور برای مقابله گیاهان زراعی با شرایط تنش خشکی بسیار حیاتی است. این مطالعه اثر محلول پاشی روی و بور بر صفات فیزیولوزیک کنجد را تحت سطوح مختلف آبیاری ارزیابی می نماید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال ۱۳۹۲ در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس اجرا گردید. عامل اصلی شامل سطوح تنش خشکی به صورت آبیاری پس از ۷۵، ۱۱۰ و ۱۴۵ میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و عامل فرعی شامل محلول پاشی آب آبیاری، سولفات روی، اسید بوریک و کاربرد توام سولفات روی و اسید بوریک بود. نتایج نشان داد که محلول­پاشی بور در تیمار آبیاری ۷۵ میلی­متر تبخیر و محلول­پاشی بور و توام روی و بور در تیمارهای ۱۱۰ و ۱۴۵ میلی­متر تبخیر بیشترین مقدار پرولین را سبب شدند. همچنین در هر سه تیمار آبیاری، محلول­پاشی روی بیشترین مقدار گلایسین بتایین را باعث شد. تیمارهای محلول­پاشی باعث افزایش محتوای آب نسبی نسبت به تیمار شاهد شدند. در تیمار آبیاری ۷۵ میلی­متر تبخیر از تشت تبخیر، محلول­پاشی روی و توام روی و بور بیشترین مقدار روی در دانه را باعث شد. بطور کلی نتایج ازمایش نشان داد محلول پاشی روی و بور بویژه در شرایط تنش کم آبی، موجب بهبود صفات فیزیولوزیک کنجد می گردد.

کلیدواژه ها:

Chlorophyll ، Malondialdehyde ، Proline ، Relative water content ، پرولین ، کلروفیل ، مالون دی آلدهید ، محتوای آب نسبی