ارزیابی مقاومت و حساسیت ارقام مختلف خیار (Cucumis sativus) نسبت به مگس جالیز Dacus ciliatus (Diptera: Tephritidae)
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 34، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-34-4_002
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400
چکیده مقاله:
مگس جالیز، Dacus ciliatus Loew (Diptera: Tephritidae) از مهم ترین آفات محصولات جالیزی در ایران و جهان است که لارو آن با تغذیه از میوه باعث کاهش عملکرد و بازار پسندی محصول می شود. در این آزمایش خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی مرتبط با مقاومت در شش رقم مختلف خیار شامل هایک، سورینا، ماکسیموس، کیش، چنبر و یک رقم محلی کرمانشاه اندازه گیری و تاثیر هر یک از این صفات در میزان آلودگی و تراکم لارو در میوه تعیین شد. ارقام بررسی شده در این پژوهش، به ترتیب از حساسیت کم به زیاد در چهار گروه قرار گرفتند. رقم هایک حساسیت کم (درصد آلودگی و تراکم لارو کمتر)، ارقام سورینا، کیش و ماکسیموس نسبتا حساس، چنبر حساس و خیار محلی کرمانشاه بسیار حساس به مگس جالیز بودند. محتویات فنل (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۷۷/۰ - = r)، تانن (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۸۹/۰ - = r)، آلکالوئیدهای کل (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۹۳/۰ - = r) و فلاونوئید (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۸۷/۰ - = r) از لحاظ آماری با درصد آلودگی میوه همبستگی منفی معنی داری داشت. درصد آلودگی میوه با طول (۰۱/۰ > ; Pvalue۵۵/۰ = r)، قطر (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۴۸/۰ = r)، تراکم تریکوم پوست (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۸۱/۰ = r) و ضخامت پوست میوه (۰۰۱/۰ > ; Pvalue۸۷/۰ = r)، همبستگی مثبت معنی داری داشت. بررسی ارتباط بین هر یک از ترکیبات بیوشیمیایی میوه با میزان آلودگی و تراکم لارو نشان داد که ۵۰/۸۶ درصد تغییرات میزان آلودگی و ۷۰/۶۳ درصد تغییرات تراکم لارو در ارقام آزمایش شده مربوط به ترکیب آلکالوئید است بنابراین آلکالوئید یکی از منابع مهم بروز مقاومت نسبت به مگس جالیز است. از میان خصوصیات فیزیکی اندازه گیری شده تراکم تریکوم پوست میوه بیشترین تاثیر را روی تغییرات میزان آلودگی (۳۰/۷۵) و تراکم لارو (۴۰/۶۱) نشان داد. کشاورزان می توانند با استفاده از رقم هایک که نسبت به سایر ارقام کمتر مورد پذیرش مگس جالیز است محصولی با باقیمانده کمتر سموم را تولید کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه پایدار
دانشجوی دکتری، گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
ناصر معینی نقده
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
فرزاد جلیلیان
استادیار، گروه گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران
عباسعلی زمانی
دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :