ارائه یک مدل فازی برای مسئله مکان یابی- مسیریابی در زنجیره تامین مواد غذایی فسادپذیر

امروزه رقابتی شدن بازارها و توسعه مفاهیم مدیریتی، شرکت ها را وادار به طراحی و مدیریت بهتر زنجیره های تامین کرده است. مدیریت زنجیره تامین بر یکپارچه سازی اعضای زنجیره تاکید دارد. زیرا برای افزایش کارایی یک زنجیره تامین نمی توان تصمیمات آن را به طور جداگانه در نظر گرفته و به بهینه سازی آن پرداخت. از آنجایی که نقش بالای عامل مکان یابی، مسیریابی در ادامه حیات یک زنجیره تامین پوشیده نیست، لذا یکپارچگی این عناصر یک زنجیره تامین کارا و موثر را به دست خواهد داد. این پژوهش، مساله طراحی شبکه زنجیره تامین مواد غذایی فاسد شدنی با ریسک اختلال را مورد مطالعه قرار می دهد که شامل مکان یابی تسهیلات، تخصیص جریان بین تسهیلات و تصمیمات مسیریابی می باشد. در این پژوهش مراکز توزیع مواد غذایی را از نقاط تامین دریافت نموده و به مراکز تقاضا تحویل می دهند. هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی فازی جهت مکان یابی مراکز توزیع به همراه مسیریابی خودروهای توزیع از تامین کننده به نقاط تقاضا می باشد. مدل ارائه شده توسط نرم افزار گمز و روش LP-metric حل شده است. نتایج تحقیق به همراه تحلیل حساسیت آن بیانگر آن است که هر چه ما اهمیت بیشتری برای هزینه ها قائل شویم و هزینه بیشتری پرداخته شود، کمبود کاهش می یابد و هر چه از اهمیت و توجه به هزینه ها کاسته شود، کمبود افزایش می یابد. همچنین هر چه به هزینه توجه بیشتری شود درصد پوشش بیشتری خواهیم داشت و همه مناطق را با بالاترین هزینه می توانیم پوشش دهیم.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، مواد غذایی فساد پذیر ، مسئله مکانیابی و مسیریابی ، برنامه ریزی امکانی ، ریسک اختلال