کاربرد حافظه بلندمدت در بهینه سازی پرتفوی با استفاده از توابع کاپیولا: شواهدی تجربی از بازار سهام ایران و ترکیه

پژوهش حاضر به دنبال یافتن تاثیر حافظه بلندمدت بر ساختار وابستگی بین بازده ها و سپس بر ساختار پرتفوی بهینه است. در این راستا، تابع کاپیولا به عنوان ابزاری قدرتمند و منعطف برای تعیین ساختار وابستگی استفاده شده است. داده های پژوهش شامل شاخص بازار سهام ایران و شاخص بازار سهام ترکیه می باشند. در گام اول ساختار وابستگی بین بازده های خالص و بازده های فیلترشده را که ازARFIMA-GARCH به دست آمده مورد مقایسه قرارداده تا تاثیرحافظه بلندمدت بر بازده ها را مورد بررسی قرار دهیم. در گام دوم تاثیر ساختار وابستگی بین بازده های خالص و بازده های فیلترشده روی بهینه سازی پرتفوی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دادند که می توان الگوی کاپیولاها را به بازده دو سری زمانی مورد بررسی برازش داد و بهترین الگو الگوی Frank است. همچنین، نتایج بیانگر وجود حافظه بلندمدت در میانگین و واریانس بازده سهام در بازار ایران و وجود حافظه بلندمدت در واریانس بازار سهام ترکیه است. همه الگوها درصد سرمایه گذاری بیشتری را به بازار سهام ایران و درصد کمتری را به بازار سهام ترکیه اختصاص دادند.

کلیدواژه ها:

کاپیولا ، حافظه بلندمدت ، پرتفوی بهینه ، ارزش در معرض ریسک ، بهینهسازی پرتفوی