اصول طراحی خانه مبنی بر احیای هویت گذشته خانه ایرانی

با ورود مدرنیسم به ایران، عملا معماری ایران وارد بحران شد؛ بحران فراموشی هویت ایرانی . این بحران خود را در تمامی عرصه ها بویژه در عرصه معماری، به نمایش گذاشت. به علت فراموشی معیار های اصیل شهرسازی و معماری پس از دوران باشکوه معماری ایرانی_اسلامی، کم کم معیار سنجش، غرب و معماری وارداتی ناشی از آن بود. از این رو تحقیق حاضر بر آن است تا بار دیگر در کنار استخراج نقاط قوت و ضعف معماری معاصر ایران، به بررسی هویت معماری ایرانی و اسلامی در بخش مسکن و خانه ایرانی پرداخته و پارامترهایی جهت تعریف این هویت در معماری امروز ایران را بیان کند. سوال پژوهش آن است که منظور از معماری ایرانی چیست، عناصر هویت بخش در معماری ایرانی کدام اند، واینکه هویت ایرانی به چه معناست. لذا روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و چون رو به سوی معماری گذشته ایران نگاه دارد، می توان گفت تاریخی نیز می باشد. مطالعات صورت گرفته نشانگر آن است که با هویت بودن آثار معماری گذشته حاصل بازتاب ارزش های انسانی در ساحت معماری است. از طرفی دست یابی به معماری فاخر و ارزشمند، منجر به شکل گیری تلاش هایی فراوان شده است که با هدف حفظ و احیای هویت ایرانی اسلامی حضور یافته اند. برای احیای هویت در دوران معاصر می بایست نیازهای مادی و معنوی مخاطب را بازشناسی کرد، محیط را با تمام ویژگی های اقلیمی و محیطی آن شناخت و با تکنیک ها و فناوری های موجود آشنایی پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

هویت ، عناصر هویت بخش ، معماری ایرانی-اسلامی ، خانه ایرانی