لزوم رعایت برخی ملاحظات زیست محیطی در منطقه حفاظت شده میانکاله در جنوب خاوری دریای کاسپین

تراز آب دریای کاسپین به طور ویژه از اوایل سده بیستم میلادی تاکنون نوسانات چشمگیری را تجربه کرده و این نوسانات در قالب پیشروی ها وپسروهای گسترده ای اتفاق افتاده است. این پژوهش به شیوه تحلیلی- توصیفی و با هدف بررسی لزوم توجه به مسائل محیطی ناشی از فاز پسروی اخیر تراز دریای کاسپین در کرانه های جنوب خاوری آن در منطقه حفاظت شده میانکاله انجام شده است. تراز دریای کاسپین پس از پیشروی ۲/۵متری بین سال های ۱۳۷۴-۱۳۵۷ بار دیگر مرحله ای تازه از پسروی خود را آغاز نموده و این روند تاکنون تداوم یافته است. کاهش و پسروی اخیر سطح تراز آب دریای خزر اثرات محیطی گوناگونی را برای کرانه های جنوب خاوری آن به بار آورده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که ترازدریای کاسپین طی سال های ۱۳۹۶-۱۳۷۵ تقریبا حدود ۱/۵ متر کاهش و پسروی داشته است. کرانه های منطقه موردمطالعه به پیروی از پسرویچشمگیر مذکور به شدت با خشکی زایی روبرو شده اند. برای مثال، تالاب میانکاله طی سال های گذشته درپی اقدامات نابخردانه و توسعه فعالیت هایانسانی در پیرامون آنکه با نادیده گرفتن اثرات زیست محیطی و بی توجهی به ضوابط مربوطه همراه بوده، با تهدیدهای جدی روبرو است.

کلیدواژه ها:

دریای کاسپین ، پسروی دریا ، خشکی زایی ، میانکاله